„קיין מאָל זאָלסטו עס נישט אויסטון ,
נישט אין פֿרייד , אין נויט ,
סייַדן אַז דו וועסט זיך וואַשן
צו אַ שטיקל ברויט ”...
כ'טראָג עס , כ'טראָג עס , ס'קליינע רינגל ,
ס'שטיינדעלע דייַן בלאָס —
זיך צו וואַשן , באָבע –לעבן ,
איז נישטאָ צו וואָס
...
אָבער אָסור , באָבע –לעבן ,
צי דער תּענית אַרט ;
אלא וואָס — דער שלאַנקער פֿינגער
האָט מיר אָפּגעדאַרט
...
נאָר דערפֿאַר האָב איך דאָס רינגל
ווי אַן אויג געשוינט —
נישט פֿאַרבלאָנדזשעט האָט מייַן פֿיסל ,
וווּ דער מלווה וווינט !
זיך צו שיידן פֿון דעם רינגל
טראָגט דאָס האַרץ נישט אויס ...
ענגער , ענגער ווערט דאָס לעבן ,
און דאָס רינגל — לויז .